Witkiewicz

Kto tu lubi Witkiewicza? Z tego co wiem to ludzie dzielą się na dwie kategorie: tych co go uwielbiają, i tych co nienawidzą. Ponoć nie ma opcji bycia neutralnym. Ja cenię go przede wszystkim za klimat jego dzieł, za ten totalny rozkład mentalny, psychodeliczne uniesienia i przede wszystkim, za wizje. Idealnie rozumiał głupotę komunizmu, ale nikt go nie słuchał... Wydaje się, że to jeden z tych nie rozumianych artystów.. czy na pewno?

Hmm, ja zawsze z tych, co to Witkiewiczem sie wzruszją dopoki nie zamkną ostatniej strony książki. Poźniej okazuje sie, że nie zmienił mi sie oglad mego świata.
Choc chodze teraz na opcje o Witkacym i Sadzie, co sprawia, ze interesuję się tym tworcą coraz bardziej.

a czy chodzi o zmianę poglądów? przecież nie zawsze jest to konieczne.

Nie, to nie jest zmiana poglądów, choc nawet Wild Heifer zmienia poglądy. Po prostu na naszych studiach Witkacego czyta sie standardowo, a potraktowanie Witkacego Sadem sprawia, ze chatynka o imieniu Witkacy rozrasta sie do rozmiarów dośc niezłego M3.

Jeśli chodziło Ci zaś o zmianę mnie po przeczytaniu jakiejs ksiazki, to bynajmniej nie chodzilo mi o zmiane poglądów a jedynie chocby lekki wplyw na to, jak postrzegam swiat. Bo jesli cos nie ma na mnie wplywu, nie wzrusza mnie.

hmm to prawda ze trudno sie doszukac poruszajacych elementow u niego. chociaz byc moze chodzi wlasnie o to ze ma poruszac w zupelnie inny sposob. nie wiem sam, w kazdym razie jego ksiazki niosa ze soba inne wartosci niz estetyczne... chyba Very Happy

Mysle, ze sam Witkacy nie zgodziłby sie z toba-bo jest to estetyka, wprawdzie swoiscie rozumiana, ale dla niego kluczowa. Oczywiscie my, zboczeni filologowie, doszukujemy sie mnostwa kontekstow itp. i to jest super. Smierc autora.

całe zycie mnie dreczy ta mysl.. "Autor X chciał w wierszu Y ukazać myśl Z, ponieważ na to wskazują kontektsty...." a ja kurna napisałem kiedyś "wiersz" o miłości podczas siedzenia na kiblu i jak dałem babce od polskiego w liceum zeby go odczytała to mi wymienia ze dobrze uzylem tego kontekstu, tamtego bla bla bla. A ja na to "wcale nie. jak pisałem ten wiersz myślałem o sraniu, a nie o jakichś górnolotnych obrazach miłości". Co autor miał na myśli? wielką parującą kupę. Ale niestety nikt nie bierze pod uwagę tego, że wiersze mogą nie znaczyć zupełnie nic.

Nikt z szanownego gremium.

Kiedys Stanislaw Balbus analizował wiersz Milosza, którego (tj. wiersza, nie Miłosza) metrum i kształt formalny skojarzył z ''Dies irae''. Orzekł zatem, ze Miłosz napisal utwor nawiazujacy do tej sekwencji i ma to swoje konsekwencje w interpretacji-otoz wiersz Miłosza stawał sie na poly wieszem profetycznym, dotyczacym dnia Sądu Ostatecznego.
Miłosz, przeczytawszy to, dobrze sie ubawił, bo stwierdził, ze podczas aktu tworczego w głowie mu nie przemknęła nawet ta sekwencja.
Jaki z tego morał? CAŁA WŁADZA W RĘCE INTERPRETATORA

A tak przy okazji-dlaczego akurat przybytek rozkoszy natchnął Cię do tworczosci?

"kibel to ostatni bastion myśli filozoficznej człowieka" Very Happy

(coś tam pokręciłem, wiem)

... boski wiatr?

Tak, Z., trzeba byc kamikadze, żeby przetrwac.

No, żeby przetrawic te wszystkie toaletowe poema wieszczów! Ból narodzin objawia się różnorako...