Czy teoria literatury jeszcze istnieje?

I czy namietni zapaleńcy na punkcie teorii literatury jeszcze istnieją? Jesli tak, ujawnijcie sie! Uwikłamy sie w postmodernistyczny dyskurs, oddajac sie grupowo jego władzy.
Po ludzku - jest tu ktoś, z kim można pogadac o wyższosci dekonstrukcji nad hermeneutyką ( tudzież odwrotnie)?

Łel, zadawm w takim razie inne pytanie: czy sens takowej dyskusji jeszcze istnieje? Wydaje mi się, że nie ma wśród nas-studentów radykałów, gotowych bronic takiej czy innej teorii. Jako dzieci pluralizmu poznawczego jesteśmy raczej otwarci na nowości, mieszanki, eksperymenty. Gorzej z forsowaniem oryginalnych pomysłów w gronie kadry naukowej.

ja jestem gotów za wszelką cenę bronić teorii, że demokracja to jeden z najgorszych możliwych ustrojów, że klasowość społeczeństwa jest rzeczą oczywistą i wręcz naturalną, że powinno dzielić się na rządzących i rządzonych itd, ale to chyba nie tutaj.
jeżeli chodzi o kwestie fachowe... cóż ja mogę powiedzieć, dopiero zacząłem te studia. Smile

Zealocie, wyjaśnij mi proszę, bo nie rozumiem.Jeśli uważasz, że ten temat jest zbędny, nie musisz się z nim zaznajamiac.A cel nie jest taki, aby prowadzic tu dyskusje dotyczące istnienia teorii literatury ( choc nie wykluczam takiej możliwosci), a jedynie wymiany informacji dotyczących tego obszernego tematu.
Poza tym nie zapominaj, ze po pierwsze nie nalezy mierzyc wszystkich jedną miarą-niektórzy interesuja sie jako żywo tymi kwestiami, a po drugie i chyba najważniejsze - pluralizm poznawczy ma wiele wspolnego z teorią literatury, zwłaszcza najnowszą. Nie sądzę, aby to, co dzieje sie we współczesnym literaturoznawstwie, w jakikolwiek sposob kolidowało ze świadomością pokolenia ( jakkolwiek wątpliwa byłaby ta instytucja).

Drogi Gadaczu "er", moja wypowiedź była głosem w tej, jakże zacnej, dyskusji, która, sądząc z tonu i treści wypowiedzi, musi byc ci szczególnie bliska. Confused

Dzięki. Myślę, że bez twojej informacji trudno byłoby sie spostrzec,że zabrałeś głos w dyskusji.
Nie ukrywam, ze temat ten zrodzil się w mej glowie pod wpływem subiektywnych odczuc, co wiecej-sympatii i zainteresowania tą kwestią.Kolejny punkt dla Ciebie.
Czy zatem teoria literatury jako taka nie interesuje Cie w ogóle?

Ps. Mój nick brzmi : Gadam "eR", nie Gadacz "er".Miej to na uwadze.

Po raz kolejny dosłownie drążysz mą frazę i jeszcze ta ironia.... No no no, czyżbyś był ściśnięty ciasnym gorsetem strukturalizmu, drogi Gadaczu "er"? myślę, że bez twojej informacji o mojej informacji zapanowałaby tu dezinformacja i formalny bezład. Dzięki Ci więc za musztrę i dryl wojskowy, który przyda się nam wszystkim.
Mam na uwadze formę Twojego nicka, ty również miej na uwadze wolnośc słowa i wolnośc interpretacji wszystkiego - od nicków po teksty literackie.

lol pierwszy flame Very Happy

Drązę frazę...OK, ale to raczej twoj wywod chce nas ustrukuryzowac-to imputowanie mi pragnienia porządku, ładu...Możesz miec to wszystko na półce z bielizna, ale nie w literaturze. Az dziw bierze, ze probujesz doszukac sie elementow strukturalizmu w czyms takim jak post internetowy. Jakies traumatyczne przeżycia, kompleksy? Może moge ci w czyms pomoc?

Anyhow-nie wiem, czy Twoje aprobowanie wolnosci przeplatane z kontrargumentami nijak do siebie nie pasujacymi, nie trąci momentami jakaś anarchią lub co gorsza, analfabetyzmem. Bo jesli ktos niepoprawnie pisze nazwisko Szekspira nie moze zasłonic się rzekomą wolnoscią slowa tylko jest nieukiem.

Peace, Zealocie!

Poczytaj swoje posty, może cię to rozbawi, na pewno nie tak, jak mnie, panie serio serio.
Och, jak pięknie potrafisz się nadąc. Zaprawdę Gadam Ci "erze" - anarchia me drugie imię. Analfalfabetyzm zresztą też, moja obecnośc tu jest zupełnie przypadkowa, jak widzisz jest tyle innych osób, które podjęły powyższy temat. Pragnę Cię zamknąc w schematy i formę, opisac, zanalizowac, rozgryżc- cel to mego żywota, poza trawiennym.
Peace.

dla rozluźnienia klimatu:

Gość

Wiesz co, Zealot. Starym indiańskim zwyczajem należałoby już zakopac ten topór wojenny.Głupio mi, ze dałem sie sprowokowac do tej kretyńskiej dyskusji, mam szacunek do moich rozmowcow, nawet jesli odpowiadaja mi agresja. Nie prosilem Cię, byś sie tu wypowiadał, ale jak mamy wolnośc słowa to z tematu o teorii literatury powstała jakaś siekanina do niczego niepodobna.

Ostań w pokoju, dobry czlowieku.Niech cie nikt juz nie krzywdzi, abyś nie krzywdził innych.

Peace!Peace.I nie jest to słowo po próznicy.

Wszystko to zatem moja wina, pokornie chylę czoła. Skoro tak wnikliwie czytasz posty należało podjąc dyskusję z argumentami zawartymi w pierwszym z nich. Bardzo chętnie wejdę w rzeczową polemikę.
Peace.

Coś taki blady? Mam nadzieję, że nikt Cię nie wyłączył.

Gość

Nadal nie rozumiem Twej agresji.Dlaczego mialem dyskutowac ze swoim wlasnym postem (bo on jest pierwszy)?To sie nie trzyma kupy.No nic.Może w takim razie powiesz co oprocz pluralizmu teoretycznego interesuje Cie w literaturoznawstwie i przejdziemy do tak wyczekiwanej przeze mnie merytorycznej dyskusji.
Peace.

Fajny jest dżender.

Noooo, gender jest ok.
Mnie sie podoba dekonstrukcja, teorie ponowoczesne, w zasadzie, wg przyjętej ostatnio nomenklatury-kulturowe.
Choc nie da sie zaprzeczyc, ze teorią, ktora sie chyba nigdy nie zdezaktualizuje jest psychoanaliza.

Na spotkaniu z prof. Burzyńską i prof. Markowskim padło stwierdzenie, oczywiście nie Ich autorstwa,że w zasadzie już sie czyta np. Frye'a.Jak sądzicie?A w zasadzie, jak sadzisz, Zealocie, mój jedyny interlokutorze, wierny druhu? Moim zdaniem większośc teorii się nie może zdezaktualizowac, mogą byc tylko przeobrażone, albo używane w innych kontekstach.

Pewne narzędzia do badania literatury pozostaną. Czy psychoanaliza? Jest niezastąpiona w przypadku pewnych tekstów, jednak przy wielu innych pomysł jeje wykorzystania pojawia się jako jeden z dalszych, jeśli w ogóle się pojawia. Myślę, że sam tekst do pewnego stopnia podsuwa "sobie" metodę.
Jak dla mnie dekonstrukcja jest absolutnym hitem i jeśli jakaś metoda ma przetrwac to będzie to właśnie ona.

Rety, nie wiem o czym piszecie...Niewazne. Teoria literatury była dla mnie piekłem. Wole czytac literaturę niż czytac o literaturze. Ale respekt, ze wam się chce.
(trcohe tu kłamię, bo będe pisać licencjat o krytyce...)

Jesteś już po kursie teorii literatury??? Planowo jest chyba na 4 roku.
Przychodzi czasem taki moment, że samo czytanie literatury przestaje wystarczac, zwłaszcza w przypadku tekstów kanonicznych(piękna nazwa, hehe).

Teoria literatury jest przecież na poetyce, przed egzaminem trzeba przeczytac duzo dziwnych artkułow. Przynam, przebrnęłam tylko przez polowę.
A teoria sesnu stricte jest na 4 roku, racja, ale jeszcze sobie kawałek poczekam.
Teksty kanoniczne-chyba serio bez teoryjki sie nie da Very Happy

W zasadzie temat ten zaczęła osoba niezbyt kompetentna w dziedzinie, z ktorej sie wymądrza.Ale powod jest prosty, chcęmyslec o literaturze korzystajac z przeróżch teorii, a jak to powiedzial profesor Kulawik na pierwszym moim wykladzie na UJ, dopoki nie zwerbalizujesz tego, co myslisz, do konca nie wiesz co myślisz.

Co do dekonstrukcji to sądzę,że dokonała ogromnego zwrotu w teorii ( oczywiscie to nieco głupawy triuzm), jej pochodną na swoj sposób są wszystkie wspolczesne teorie, ale jako metoda badawcza jest po pierwsze nieco passe, a szkoda, a po drugie, nie wiem, czy czasem nie wyeksploatowana.

Oczywiscie na niej fundują się wszelkie inne teorie, ktore dotyczą tego, co pomijane i spychane na marginas w poczciwych interpretacjach.

Właśnie o te funkcję dekonstrukcji mi chodziło - wyróżnienie kwestii marginalnych i, często na pozór, nieistotnych. Jeśli chodzi o badanie jedną metodą, jest to o tyle ciekawe, że pozwala pokazac, skalę jej zastosowania. Jednak wtedy tekst staje sie niewolnikiem metody. Dlatego sama próbuję jednocześnie traktowac tekst wieloaspektowo, patrzec nań pod różnym kątem, co, nie ukrywam, jest dla mnie trudne, po kursie wzorcowych i poprawnych analizo-interpretacji.

Do zniewagi: jeśli chodzi o poetykę był to dla mnie przedmiot dziwaczny, rzecz prowadzącego - niechronologiczny miszmasz, tu troche teorii, tam nieco praktyki, a najczęściej niewiele jednego i drugiego. Teksty teoretycznoliterackie pozostawały na uboczu.

Języki teoretycznoliterackie mimo wszystko za szybko wyczerpują swoje możliwosci. Pozostaje tylko kilka trwałych, które i tak muszą sie modyfikowac, aby nie stac sie przestarzałe. Mnie się wydaje, że najlepsza interpretacja to taka, która nie tylko jest przekonywująca, ale też taka, która łaczy w sobie kilka dyskursów. W prakryce wygląda to różnie i jednak dobrze, ze we wspołczesnym literaturoznawstwie przeważa czytanie, interpretacja i tekst.

Mnie sie tam na poetyce podobało, ale to kwestia -jak słusznie i gracko zauważył Zealot- prowadzącego.

Wszystko jednak powinno kręcic się wokół literatury a nie teorii.
Ciekawa jestem, czy jakaś metoda może nas jeszcze zaskoczyc. Byc może właśnie szeroka, wielopłaszczyznowa interpretacja, o której piszesz, będzie kolejnym krokiem naprzód(???)