Zagadka

Gość

Mam pytanko, czy ktoś wie kto napisał i jaki jest tytuł tego wiersza-
"... List otrzymałem -
Proszę nie przeczyć: list od Pani.
Poznałem szczere wynurzenia,
Spowiedź niedoświadczonej duszy;
O! Tak, ten list we mnie poruszył
Dawne uczucia i wspomnienia;
Cenię tę szczerość i nie po to
Przychodzę, by wychwalać czar
Młodości, ale że z ochotą
Darem odpłacę się za dar,
Przyjm, Pani, spowiedź mą w ofierze
I wierz mi: chcę to wyznać szczerze.

Gdybym swe życie chciał odmienić,
Domowym bóstwom je polecić,
Nawyki podłe w mig wyplenić,
Mógłbym Cię tylko, Pani, czcić.
Gdybym dał skusić się rodzinnej
Sielance, gdybym więc wybierał
Żonę, to w Pani swój ideał
Znalazłbym i nie szukał innej -
Wszelkiego dobra poręczenie,
Byłbym szczęśliwy ... nieskończenie!

Na takie szczęście ja, niestety,
Nie mogę w duchu moim przystać;
Na próżno, Pani, twe zalety,
Z których niegodnym jest korzystać.
W pożyciu staję się tyranem;
Na honor, niech mi Pani wierzy,
Choćbym ją kochał jak najszczerzej,
Przywyknę - kochać wnet przestanę.
Pani zapłacze: mojej duszy
Łzy nie rozrzewnią. No i cóż?
Tylko się we mnie złość rozjuszy!
Proszę pomyśleć, z jakich róż
Hymen dwa wieńce nam posplata
I będziem męczyć się przez lata.

Taki ja jestem. Czy w swym liście,
W swoim płomiennym, czystym śnie
Pani wybrała rzeczywiście
Kogoś takiego? Chyba nie.
I czyżby los Pani wyznaczył
Życie w udręce i rozpaczy?

Dni nie wracają - ani lata,
Ja duszy swojej nie ożywię...
Ja kocham Panią sercem brata
A może nawet jeszcze tkliwiej?
Więc niech się Pani nie rozgniewa
Na to co powiem: młode dziewczę
Będzie zmieniało nieraz jeszcze
Ulotne sny - jak młode drzewa
Na każdą wiosnę okazale
Zmieniają liście - tak chce los.
Pokocha Pani znowu: ale ...
Poskramiać trzeba serca głos,
Bo się nie każdy na nim pozna;
Źle radzi miłość nieostrożna."

oraz -
Więc Cię zaklinam - radą służę:
Nie duś się, drogie Kto, już dłużej!
Pan Kot